mánudagur, október 23, 2006
Þessi síða á greinilega ennþá tvo dygga lesendur sem hafa verið duglegir við að kvarta yfir leti höfundar við að uppfæra hana. Ég vil þakka þessum lesendum trúnaðinn og þolinmæðina en er hættur að lofa bót og betrun enda búinn að svíkja slík loforð of oft.
En það er helst að frétta að ég verð með fyrirlestur á föstudaginn á ráðstefnu sem ber hið mikla heiti Þjóðaspegill 2006. Þetta er reyndar mikil ráðstefna þar sem koma sama fræðimenn úr Félagsvísindadeild, Lagadeild og Viðskipta- og hagfræðideild og halda um 120 erindi um rannsóknir sínar. Ég verð í málstofum um kynjafræði og ætla að velta fyrir mér hvort kosningahegðun kynjanna sé ólík reyndar hvort íslenskar konur kjósi öðruvísi en karlar. Einhverjir kynna að velta fyrir sér af hverju þetta erindi er í málstofu um kynjafræði og af hverju ég skoða fyrst og fremst kosningahegðun kvenna. Skipulagslegar ástæður eru fyrir því að ég er með kynjafræðinni þar sem málstofan í stjórnmálafræði var full. Í erindinu er ég auðvitað að skoða kosningahegðun beggja kynja en einhverra hluta vegna fjallar allur literatúr sem til er um þetta efni út frá því af hverju konur kjósa á ólíkan hátt en karlar.
Í þessari rannsókn nota ég kosningarannsóknir Óla Harðar og er vinna með gögn síðan 1983 og þegar að ég fór að skoða gögnin komst ég reyndar að því að kosningahegðun kvenna hefur reyndar verið mun áhugaverðari en karla. En árið 1983 bíður Kvennalistinn fram í fyrsta skiptið og þó að Kvennalistinn hafi aldrei verið mjög stór flokkur sýnist mér að hann hafi haft meiri áhrif á íslensk stjórnmál en margur kynni að halda. En í stuttu máli má segja að í kosningunum á árið 1983 verða ákveðin þáttaskil en það er í fyrsta skipti sem fjórflokkurinn fær ekki 90% síðan hann varð fullmótaður í byrjun fjórða áratugarins. Eins og við þekkjum hafa orðið miklar breytingar á vinstri væng íslenskra stjórnmála síðan þá. Í raun hafa orðið miklar breytingar í þá vera að sífellt dregur úr flokkshollustu íslenskra kjósenda og algengara er að þeir skipti flokk milli kosninga. Allir flokkar hafa þannig fundið fyrir miklum fylgissveiflum og kosningum er ekkert gefið.
En alla vega þá er megin niðurstaðan sú að talverður munur er á kosningahegðun karla og kvenna þrátt fyrir að hann sé breytilegur milli kosninga. En meira um þetta á Þjóðarspegli 2006.
En það er helst að frétta að ég verð með fyrirlestur á föstudaginn á ráðstefnu sem ber hið mikla heiti Þjóðaspegill 2006. Þetta er reyndar mikil ráðstefna þar sem koma sama fræðimenn úr Félagsvísindadeild, Lagadeild og Viðskipta- og hagfræðideild og halda um 120 erindi um rannsóknir sínar. Ég verð í málstofum um kynjafræði og ætla að velta fyrir mér hvort kosningahegðun kynjanna sé ólík reyndar hvort íslenskar konur kjósi öðruvísi en karlar. Einhverjir kynna að velta fyrir sér af hverju þetta erindi er í málstofu um kynjafræði og af hverju ég skoða fyrst og fremst kosningahegðun kvenna. Skipulagslegar ástæður eru fyrir því að ég er með kynjafræðinni þar sem málstofan í stjórnmálafræði var full. Í erindinu er ég auðvitað að skoða kosningahegðun beggja kynja en einhverra hluta vegna fjallar allur literatúr sem til er um þetta efni út frá því af hverju konur kjósa á ólíkan hátt en karlar.
Í þessari rannsókn nota ég kosningarannsóknir Óla Harðar og er vinna með gögn síðan 1983 og þegar að ég fór að skoða gögnin komst ég reyndar að því að kosningahegðun kvenna hefur reyndar verið mun áhugaverðari en karla. En árið 1983 bíður Kvennalistinn fram í fyrsta skiptið og þó að Kvennalistinn hafi aldrei verið mjög stór flokkur sýnist mér að hann hafi haft meiri áhrif á íslensk stjórnmál en margur kynni að halda. En í stuttu máli má segja að í kosningunum á árið 1983 verða ákveðin þáttaskil en það er í fyrsta skipti sem fjórflokkurinn fær ekki 90% síðan hann varð fullmótaður í byrjun fjórða áratugarins. Eins og við þekkjum hafa orðið miklar breytingar á vinstri væng íslenskra stjórnmála síðan þá. Í raun hafa orðið miklar breytingar í þá vera að sífellt dregur úr flokkshollustu íslenskra kjósenda og algengara er að þeir skipti flokk milli kosninga. Allir flokkar hafa þannig fundið fyrir miklum fylgissveiflum og kosningum er ekkert gefið.
En alla vega þá er megin niðurstaðan sú að talverður munur er á kosningahegðun karla og kvenna þrátt fyrir að hann sé breytilegur milli kosninga. En meira um þetta á Þjóðarspegli 2006.
Comments:
Skrifa ummæli
